Eerder gepubliceerd op hardlopen.nl op 10 maart 2020
Rust. Reinheid. Regelmaat. Opvoedingsregels die nooit helemaal uit de mode zijn geraakt, alhoewel het dagelijkse leven in deze tijd het wel erg moeilijk maakt om je goed aan de regels te houden. Het veronderstelt een ritme in de dag dat vaak ontbreekt.
Net als velen ben ik begonnen met hardlopen tegen mijn veertigste aan. De vanzelfsprekendheid van het leven en de onsterfelijkheid verdwijnen langzamerhand alsook de fitheid en het is dan tijd om op allerlei manieren het ouder worden uit te stellen.
Ik begon samen met een vriend en op zijn initiatief. Hij was paar maanden eerder gestopt met roken en wilde zijn herwonnen gezondheid naar verdere hoogten stuwen. We begonnen, wat ook velen zullen herkennen, met kleine rondjes door de buurt, trots op elke meter die we liepen. Ook ik stopte met roken, wat inderdaad een extra stimulans bleek te zijn om door te zetten. Stiekem verwisselde ik de ene verslaving door de andere.
Dit bracht met zich mee dat de rondjes die ik liep (de vriend had de pijp al snel aan Maarten gegeven) snel groter werden en dat daarna de eerste wedstrijd ook snel was uitgezocht, tien kilometer bij de Spaarnwoudeloop. Daarna was het hek van de dam, van 2005 tot 2008 liep ik alle loopevenementen in Nederland die ertoe doen. En in 2008 liep ik mijn eerste marathon in Amsterdam.
Tijdens deze periode, maar vooral tijdens de training voor de marathon leerde ik een nieuw aspect van mezelf kennen, ik zie het als een bijvangst van mijn beslissing om te gaan hardlopen en dat door te zetten. Net zoals ik bij het stoppen met roken nooit vermoed had dat mijn leven een stuk rustiger zou worden; ik hoefde me nooit meer druk te maken of ik ergens wel mocht roken, zo had ik ook er niet bij stilgestaan dat trainen voor een marathon mijn leven een regelmaat en structuur zou bieden die mijn geest heel veel rust geeft.
Als ik train voor een serieus doel zoals de marathon is het opeens heel gemakkelijk om geen alcohol te drinken, op tijd op bed te gaan, elke training daadwerkelijk te doen enz. Hoewel dat al een mooie opbrengst is, is de grootste winst dat ik me hierdoor zoveel beter in m’n vel voel zitten.
Natuurlijk weet ik heus wel dat een gezonde geest beter gedijt in een gezond lichaam, maar ik stond (en sta) daar maar weinig bij stil, het is geen doorvoeld weten. Het is zelfs zo suf, dat ik, nu ik in training ben voor de Slachtemarathon, opnieuw overweldigd ben door het geluk van het lopen als was het de eerste keer. Sinds 1 januari jl. drink ik niet en zonder probleem, ik ben vijf kilo lichter en ren vier keer per week zonder morren m’n rondjes terwijl ik in november en december elke smoes gebruikte om niet te lopen en een glas wijn niet goed kon afslaan. Hardleers ben ik, zeker, maar hierdoor bewerkstellig ik ook het weerkerende wonder van de aangename verrassing.
Reactie schrijven